Ο δακτύλιος τοποθετείται στο επάνω μέρος του στομάχου δίνοντας του σχήμα κλεψύδρας. Κάθε μπουκιά φαγητού στην πορεία της προς το στομάχι σταματάει στο τμήμα πάνω από το δακτύλιο. Σταδιακά μετά από λίγη ποσότητα τροφής το τμήμα αυτό διατείνεται (φουσκώνει). Το στομάχι μας από τη φύση του έχει στο σημείο αυτό ένα μηχανισμό προστασίας ο οποίος ενεργοποιείται όταν διατείνεται. Το αίσθημα που νιώθουμε τότε είναι ο κορεσμός, που επέρχεται με ελάχιστες μόνο μπουκιές και συνήθως έχει μεγαλύτερη διάρκεια.
Επειδή όμως κάθε ανθρώπινος οργανισμός είναι διαφορετικός, ο δακτύλιος έχει τη δυνατότητα να ρυθμίζεται μετά την τοποθέτηση του και να προσαρμόζεται στις ανάγκες του ασθενή με μοναδικό τρόπο.

Η απώλεια του πλεονάζοντος βάρους επιτυγχάνεται χάρη στη μείωση της ποσότητας του φαγητού και συνεπώς στη μείωση των θερμίδων που προσλαμβάνονται καθημερινά. Σε αντίθεση με τη δίαιτα η μείωση αυτή γίνεται χωρίς να ταλαιπωρείται ο ασθενής και να πεινάει συνεχώς.
Το αποτέλεσμα βέβαια επέρχεται σταδιακά και ολοκληρώνεται συνήθως μετά από 1 ή 2 χρόνια ανάλογα με τον ασθενή. Η σταδιακή μείωση του βάρους είναι σαφώς προτιμότερη από το γρήγορο και απότομο χάσιμο κιλών γιατί έτσι το σώμα και ο οργανισμός γενικότερα, προσαρμόζονται πιο ομαλά.

Η τοποθέτηση του γαστρικού δακτυλίου γίνεται με Λαπαροσκοπική χειρουργική, διαμέσου 4 ή 5 πολύ μικρών χειρουργικών τομών στο δέρμα της κοιλιακής χώρας. Οι τομές έχουν μήκος από 5 μέχρι 10 χιλιοστά. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται είναι σχεδόν ατραυματικά και η τεχνική θεωρείται αρκετά ασφαλής για το στομάχι και τα υπόλοιπα όργανα. Για το λόγο αυτό οι ασθενείς που χειρουργήθηκαν περιγράφουν την επέμβαση ως μια «απλή και ανώδυνη» διαδικασία.

Ο δακτύλιος όπως και όλες οι λαπαροσκοπικές επεμβάσεις γίνεται με Γενική Αναισθησία.

Ο χειρουργικός χρόνος που απαιτείται για να ολοκληρωθεί η τοποθέτηση του δακτυλίου, είναι 30 με 40 λεπτά.

Επειδή ο τραυματισμός του σώματος είναι ελάχιστος, αντίστοιχα ελάχιστος είναι και ο πόνος που μπορεί να αισθανθεί ο ασθενής μετά το χειρουργείο. Συνήθως δημιουργείται ένα αίσθημα πείνας ή βάρους στο στομάχι και σε μικρό ποσοστό ένας ήπιος αντανακλαστικός πόνος στην αριστερή ωμοπλάτη. Στις περισσότερες πάντως περιπτώσεις μετά την έξοδο από το νοσοκομείο ο ασθενής δεν χρειάζεται παυσίπονα.

Η παραμονή στο νοσοκομείο δεν ξεπερνά τις 24 ώρες. Υπάρχουν μάλιστα περιστατικά που εξέρχονται την ίδια ημέρα. Η παραμονή βέβαια, εξαρτάται από τη βαρύτητα του κάθε περιστατικού. Σε 2 με 3 ώρες μετά από το χειρουργείο, ο ασθενής είναι σε θέση να σηκωθεί από το κρεβάτι και να ξεκινήσει τη λήψη υγρών από το στόμα. (νερό, χαμομήλι κ.α.).

1ος Μήνας
Ο πρώτος μήνας μετά το χειρουργείο είναι μια περίοδο προσαρμογής. Για το λόγο αυτό η διατροφή που ακολουθείται έχει σαν βάση τη σταδιακή αύξηση της σκληρότητας της τροφής για να μην αυξάνεται απότομα η πίεση στα τοιχώματα του «μικρού» στομάχου που διαμορφώθηκε με την επέμβαση.

Ο μήνας χωρίζεται σε τρεις περιόδους - δεκαήμερα.

1ο Δεκαήμερο – Υγρές τροφές ( Γάλα, χυμοί, χαμομήλι και σούπες)
2ο Δεκαήμερο – Πολτοποιημένα φαγητά (ό,τι φαγητό θέλουμε αρκεί να είναι σε κρεμώδη κατάσταση)
3ο Δεκαήμερο – Μαλακά φαγητά (κολοκυθάκια, πατάτες, ψάρι κ.α.)

Μετά τον 1ο Μήνα.
Μετά τον πρώτο μήνα τρώμε πλέον ό,τι θέλουμε αρκεί να το μασάμε πολύ καλά.
Τα αναψυκτικά με ανθρακικό όπως τύπου κόλα, λεμονάδες ή και η σόδα θα πρέπει να αποφεύγονται όσο υπάρχει τοποθετημένος δακτύλιος.

Η ρύθμιση γίνεται με απλό και ανώδυνο τρόπο στο ιατρείο. Μια σύριγγα με πολύ μικρή σε διάμετρο βελόνα τρυπάει τη βαλβίδα που βρίσκεται τοποθετημένη στο λίπος, κάτω από το δέρμα της κοιλιακής χώρας και λίγο πιο πάνω από τον ομφαλό. Το σημείο αυτό δεν έχει ιδιαίτερη ευαισθησία, έτσι το τσίμπημα εκεί δεν είναι επώδυνο. Με τη σύριγγα αυτή διοχετεύεται φυσιολογικός ορός μέσα στο σύστημα ο οποίος μειώνει την διάμετρο του δακτυλίου. Όπως φαίνεται στις παρακάτω φωτογραφίες όταν η διάμετρός του μειώνεται, αντίστοιχα μειώνεται και η ροή του φαγητού μέσα από αυτόν. Με τον τρόπο αυτό το φαγητό παραμένει περισσότερη ώρα στο τμήμα του στομάχου πάνω από το δακτύλιο, το οποίο φουσκώνει αρκετά με κάθε επόμενη μπουκιά. Έτσι, με πολύ μικρότερη ποσότητα τροφής επέρχεται γρηγορότερα το αίσθημα του κορεσμού.

Ο δακτύλιος κατά την τοποθέτησή του στο χειρουργείο ρυθμίζεται σε ένα αρχικό επίπεδο (σχετικά χαλαρά) για να μπορεί ο οργανισμός να προσαρμοσθεί ομαλά στην νέα αυτή κατάσταση. Σε ορισμένους ασθενείς αυτή η αρχική ρύθμιση είναι ικανοποιητική και για μεγάλο χρονικό διάστημα δε χρειάζεται άλλη. Όμως το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών θα χρειαστεί ρύθμιση μετά τον πρώτο μήνα από το χειρουργείο.

Ο αριθμός των ρυθμίσεων που γίνονται δεν είναι συγκεκριμένος.
Οι ρυθμίσεις γίνονται με βάση την ποσότητα του φαγητού που χορταίνει τον ασθενή και όχι με βάση το βάρος που εκείνος χάνει (καθώς για το βάρος είναι συνυπεύθυνοι και άλλοι παράγοντες, ανεξάρτητοι από τη ρύθμιση).
Κατά μέσο όρο το φαγητό που μας χορταίνει μειώνεται κατά 70% σε σχέση με πριν από το χειρουργείο. Αν δεν προκύψει αυτή η μείωση τότε ο δακτύλιος θα ρυθμίζεται όσες φορές χρειαστεί μέχρι να το πετύχουμε.
Αν στην πορεία παρατηρηθεί αύξηση στην ποσότητα της τροφής που προσλαμβάνεται από τον ασθενή, τότε και πάλι ο δακτύλιος θα πρέπει να επαναρυθμιστεί.
Στη περίπτωση που ο ασθενής εξακολουθεί να μη χάνει βάρος, τότε επιβάλλεται να συζητήσει με τον ιατρό του προκειμένου να εντοπισθεί η αιτία για την οποία συμβαίνει αυτό.

Ο δακτύλιος δεν είναι μια αναγκαστικά μόνιμη τεχνική. Μπορεί να αφαιρεθεί εύκολα με λαπαροσκόπηση, οποιαδήποτε στιγμή το θελήσει ο ίδιος ο ασθενής. Βέβαια, καλό είναι να παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα, τουλάχιστον 4 χρόνων, για να είναι πιο σίγουρο ότι θα διατηρηθεί η απώλεια του βάρους που επιτεύχθηκε.
Υπάρχει πιθανότητα ο δακτύλιος να πρέπει αναγκαστικά να αφαιρεθεί σε περίπτωση που συμβεί κάποια επιπλοκή ή σε περίπτωση που ιατρικές μελέτες της εποχής το επιβάλουν.

(Εκτός των γενικών επιπλοκών που αφορούν τα χειρουργεία και τις χειρουργικές παρεμβάσεις εν γένει.)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Γλίστρημα (band slippage)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Στην επιπλοκή αυτή δεν γλιστράει ο δακτύλιος αλλά το στομάχι μέσα από αυτόν και συγκεκριμένα το πρόσθιο τοίχωμα του και ο θόλος. Είναι μια από τις επιπλοκές του δακτυλίου η οποία μπορεί σε μεγάλο βαθμό να περιορισθεί αν ο ασθενής ακολουθήσει τις οδηγίες και τις συμβουλές του ιατρού που τον παρακολουθεί. Τα ποσοστά εμφάνισης αυτής της επιπλοκής ανάμεσα σε ασθενείς που ακολουθούν τις οδηγίες, είναι μικρά. Ασθενείς οι οποίοι κατ΄ επανάληψη παρακούν τις οδηγίες των ιατρών έχουν μεγάλη πιθανότητα να τους συμβεί.

Συνήθη Συμπτώματα:
• Το κυρίαρχο σύμπτωμα είναι ο εμετός.
• Παλινδρόμηση και καούρα.
• Νυχτερινός βήχας.

Διάγνωση - Η διάγνωση γίνεται με βάση τα συμπτώματα και με ακτινογραφία κοιλίας και ταυτόχρονη λήψη σκιαγραφικού υγρού από το στόμα.

Θεραπεία - Στα αρχικά στάδια ρυθμίζεται ο δακτύλιος σε πιο χαλαρό επίπεδο.
Σε προχωρημένο στάδιο γίνεται Λαπαροσκοπική αποκατάσταση (διόρθωση) ή αφαίρεση δακτυλίου.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μετακίνηση του Δακτυλίου στο στομάχι ( band erosion)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Είναι μια επιπλοκή που ευτυχώς δεν συμβαίνει συχνά.
Πρόκειται για μια πολύ αργή διαδικασία κατά την οποία ο δακτύλιος εισχωρεί σταδιακά στο στομάχι.
Τα συμπτώματα συνήθως είναι:
• πόνος στο στομάχι
• φλεγμονή στην περιοχή της βαλβίδας
• ανύπαρκτο αίσθημα κορεσμού

Διάγνωση - Η διάγνωση γίνεται με γαστροσκόπηση και βάση των συμπτωμάτων.

Θεραπεία - Στην περίπτωση που συμβεί, ο δακτύλιος αφαιρείται.
Η αφαίρεση γίνεται συνήθως χωρίς χειρουργείο με την βοήθεια γαστροσκοπίου. Σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις η αφαίρεση γίνεται λαπαροσκοπικά.